اخبار صنعت چاپ

معرفی

چندین کشور اروپایی در حال حاضر سیستم کارت سراسری را در اختیار دارند که برخی حتی حاوی اطلاعات پزشکی هستند. برخی از مواردی که صرفا اداری هستند قرار است در سال های آینده جایگزین شوند، به عنوان مثال در آلمان.

تنها پروژه کارت بهداشتی که در حال حاضر در برنامه اروپایی سرمایه گذاری شده است NETC@RDS است. اهداف این پروژه عمدتاً ماهیت اداری دارد، با استفاده از کارت‌ها در یک شبکه سراسری اروپا برای استحقاق مراقبت‌های بهداشتی در هنگام سفر. این فعالیت همچنین باید در چارچوب تصمیم شورای اروپا در مارس 2002 در بارسلونا برای معرفی یک کارت بیمه درمانی اروپایی، که جایگزین فرم های کاغذی فعلی مورد نیاز برای درمان سلامت در یک کشور عضو دیگر شود، دیده شود. کارت‌های جدید به نحوی «حاوی» اطلاعات مورد نیاز خواهند بود و کارت‌های موجود برای اثبات استحقاق در سراسر اروپا تقویت خواهند شد. این منجر به پیاده سازی و استفاده در سراسر اروپا از کارت هایی می شود که در محتوا و تکنیک متفاوت هستند.

با این حال، کدام کارت های بیمه درمانی و به ترتیب کدام پروژه ها در حال حاضر در اروپا وجود دارد؟

زمینه

هدف از تلاش‌های کمیسیون اروپا هماهنگ‌سازی سیستم‌های بهداشتی نیست، بلکه دستیابی به همکاری بیشتر و همگرایی بیشتر بین سیستم‌های بهداشتی و یافتن پاسخ به سؤالات باز در مورد مراقبت‌های بهداشتی فرامرزی با توجه به افزایش تحرک بیماران در اروپا است.

با آگاهی از این چالش ها، وزرای بهداشت اتحادیه اروپا در سال 2002 بر روی اتخاذ یک رویکرد مشترک برای برخورد فزاینده با مسائل جامعه مراقبت های بهداشتی فرامرزی - به عنوان مثال، پوشش مراقبت های بهداشتی فرامرزی در مناطق مرزی و مراقبت های بهداشتی برای بیمارانی که در خارج از کشور اقامت دارند، توافق کردند. مدت زمان طولانی تری، مانند بازنشستگان در اسپانیا.

تحرک روزافزون شهروندان، همانطور که ذکر شد، و افزایش استفاده فرامرزی از خدمات بهداشتی نیز به این معنی است که اطلاعات بهداشتی با کیفیت باید فراتر از مرزهای ملی در دسترس قرار گیرد. به عنوان مثال، این به معنای تبادل داده‌های درمان، ساده‌سازی روش‌های صورت‌حساب فرامرزی و همچنین استفاده از سیستم‌های اطلاعات بیمار در سراسر اروپا توسط شهروندان و بیماران سیار است.

برنامه اقدام اخیر eEurope 2005 "جامعه اطلاعاتی برای همه"، که در ماه مه 2002 به تصویب رسید، اولویت ها را برای معرفی خدمات بهداشتی فرامرزی و مبتنی بر تله ماتیک برجسته می کند.

از همه مهمتر، معرفی کارت بیمه سلامت اروپایی است که جایگزین فرم‌های کاغذی مانند E111 "گواهی استحقاق مزایای نوع در طول اقامت در یک کشور عضو" خواهد شد، که در حال حاضر برای استفاده از خدمات بهداشتی در یک کشور عضو دیگر مورد نیاز است. . کارت جدید امکان استفاده از مراقبت های بهداشتی و صدور صورت حساب را در یک کشور اروپایی دیگر فراهم می کند. برنامه اقدام eEurope 2005 به صراحت به نقش حیاتی چاپ کارت سلامت الکترونیک و هم افزایی در استفاده از کارت ها برای دسترسی به سوابق الکترونیکی بیماران شبکه ای اشاره می کند. علاوه بر این، کمیسیون اروپا در نظر دارد از طریق استانداردسازی از یک رویکرد مشترک برای شناسه‌های بیمار و معماری پرونده الکترونیکی سلامت حمایت کند.

تاریخ

تاریخچه استقرار گسترده کارت های سلامت در بخش مراقبت های بهداشتی به اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود باز می گردد، زمانی که فرانسه و آلمان هر کدام برنامه های ملی را در زمینه معرفی سراسری کارت های بیمه سلامت آغاز کردند. از آن زمان، کشورهای دیگر مانند اسلوونی و بلژیک نیز کارت های سلامت را معرفی کردند و پروژه های مختلفی در سراسر اروپا آغاز شد.

کمیسیون اروپا چندین پروژه را برای کسب تجربه در استفاده از چنین کارت‌هایی و تشویق به معرفی آنها در اروپا تأمین مالی کرد. شناخته شده ترین های این سری DIABCARD، CARDLINK و NETLINK هستند که همگی با جنبه های مختلف کارت های سلامت سروکار دارند. این پروژه ها به پایان رسیده و تأثیر زیادی بر چندین پروژه ملی در اروپا داشته است.

روندها

بیشتر برنامه‌های نرم‌افزاری کارت هوشمند و شبکه فناوری اطلاعات که در طرح سیستم‌های اطلاعات سلامت محلی یا ملی مستقر شده‌اند، تنها در چارچوب مقررات ملی در دسترس هستند. آنها برای سیستم ملی یا محلی اطلاعات مراقبت های بهداشتی طراحی شده اند. بسیاری از خدمات ارائه شده توسط چنین سیستم هایی در خارج از کشور در دسترس نیستند و حتی ممکن است بسیاری از آنها بین مناطق مختلف در یک کشور قابل همکاری نباشند.

بنابراین، رویه‌های اداری برای پرونده‌های بین‌المللی، حتی در مواردی که از کارت‌های هوشمند استفاده می‌شود و رویه‌های اداری رایانه‌ای می‌شوند، همچنان بر روی کاغذ تکیه می‌کنند. در کشورهای عضوی که داده‌های بالینی بیمار به صورت الکترونیکی (بر روی کارت‌های هوشمند یا از طریق شبکه‌ها) در دسترس هستند یا خواهند بود، متخصصان سلامت هنوز در موارد بین‌المللی نمی‌توانند حتی در شرایط اضطراری به داده‌های بالینی بیمار دسترسی داشته باشند. راه حل های تعاملی در سطح فرا اروپایی می تواند به طور چشمگیری کیفیت خدمات ارائه شده به شهروندان را در برنامه های امنیت اجتماعی و سلامت بهبود بخشد.

نتایج

در حال حاضر، سیستم های کارت یا پایلوت در 10 کشور اروپایی، یعنی اتریش، بلژیک، جمهوری چک، فرانسه، آلمان، ایرلند، ایتالیا، هلند، نروژ و اسلوونی اجرا شده است. برخی از کشورها در چندین خلبان تجربه کسب کرده اند. چهار سیستم به صورت سراسری اجرا می شوند و در ادامه به اختصار معرفی خواهند شد. هر سه سیستم از دو کارت تشکیل شده است: کارت اطلاعات بیمار (PDC) و کارت حرفه ای سلامت (HPC).

کارت سلامت

سیستم هویت اجتماعی (SIS) کارت های هوشمند برای بیماران و پزشکان، داروسازان و بیمارستان ها (که در آن سیستم پرداخت شخص ثالث اعمال می شود) نیاز دارد.

کارت بیمه سلامت SIS از ابتدای سال 2000 برای کلیه شهروندان بیمه شده اجتماعی (حدود 10.5 میلیون نفر) اجباری شد و حاوی یک ریزتراشه با اطلاعات مربوط به بیمه سلامت افراد است.

باید مدیریت منطقی تر بخش سلامت را ممکن کند و همچنین به تسهیل بازپرداخت کمک کند.

کارت SIS شخصی است و دو نوع داده را در تراشه حافظه خود ذخیره می کند.

داده های محافظت نشده، که به وضوح روی کارت نشان داده شده است، به صورت الکترونیکی با استفاده از یک خواننده کلید می خورند. این داده ها عبارتند از نام خانوادگی، نام و حرف اول نام، تاریخ تولد، جنسیت، شماره تامین اجتماعی، شماره کارت، ترکیب 10 رقمی منحصر به فرد که شماره شناسایی شناسنامه اجتماعی، تاریخ شروع اعتبار کارت است. و تاریخ پایان این داده ها آزادانه در دسترس هستند و از نوشتن محافظت می شوند.

دسترسی به داده های محافظت شده فقط توسط دارندگان کلید با کارت خدمات بهداشتی حرفه ای به نام تأیید SAM و PIN امکان پذیر است. این داده‌ها شماره نسخه (نشان‌دهنده آخرین تغییر در حق بازپرداخت مراقبت‌های بهداشتی) و دوره بیمه‌پذیری (این دوره محدود به تاریخ شروع و تاریخ پایان است، از جمله شناسایی سازمان بیمه).

کارت ویتال فرانسوی

فرانسه یکی از اولین کشورهای جهان بود که استفاده گسترده از کارت های هوشمند را در سیستم بیمه سلامت معرفی کرد. سیستم پیشگام SESAM-VITALE اولین سیستم تمام اتوماتیکی بود که در آن از کارت های ریزپردازنده در بخش سلامت استفاده شد. این سیستم توسط وزارت بهداشت فرانسه راه اندازی شد.

کارت Vitale امروزی یک کارت ریزپردازنده است که تقریباً حاوی هشت صفحه متن است و جایگزین کارت استاندارد بیمه سلامت فردی کاغذی می‌شود. اولین نسخه خانوادگی (Vitale 1) کارت حاوی اطلاعات اداری است که برای پرینت فوری فرم ادعای سلامتی در طول ویزیت در دسترس پزشکان است. به وضوح روی کارت، نام، نام خانوادگی، و شماره تامین اجتماعی (NIR) در جلو و شماره سریال کارت در پشت کارت درج شده است. داده های ذخیره شده در تراشه در دو منطقه از هم تفکیک شده اند و شامل NIR (شماره تامین اجتماعی)، کد سیستم بیمه سلامت، شعبه، تاریخ شروع استحقاق، اثبات استحقاق، حضور مستحق دائم، نام خانوادگی، نام، تاریخ تولد، وضعیت است. ذینفع، اطلاعات مربوط به سیستم بیمه سلامت، تاریخ پایان حق و غیره.

این کارت برای کمک به ردیابی بهتر هزینه های مراقبت های بهداشتی و امکان انتقال الکترونیکی پرونده ها و نسخه های پزشکی به صندوق های مراقبت های بهداشتی مسئول بازپرداخت است. همچنین باید هزینه های مراقبت های بهداشتی را با بهترین کیفیت خدمات بهینه کند و کیفیت خدمات بهداشتی و دسترسی یکسانی را برای همه شهروندان فراهم کند. کارت Sesame-Vitale قلب شبکه بهداشت و درمان است (Reseau Sante-Social - RSS)، با هدف پیوند دادن از طریق یک شبکه رایانه ای ایمن هر بیمار با انواع ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی: بیمارستان های دولتی، کلینیک های خصوصی، پزشکان عمومی، پزشکان متخصص. ، پرستاران و ... تاکنون بیش از 45 میلیون از این کارت ها صادر شده است.

نسل دوم کارت (Vitale 2)، یک کارت سلامت فردی، شامل اطلاعات پزشکی خواهد بود - به عنوان مثال، تاریخچه پزشکی بیمار، تاریخچه درمان، مجموعه داده های اورژانسی، و احتمالاً سایر موارد پزشکی.

پارامترهایی که تنها در اختیار متخصصان سلامت با استفاده از کارت حرفه ای سلامت برای شناسایی قرار خواهند گرفت. شصت و پنج میلیون از این کارت ها پخش خواهد شد.

به موازات کارت Vitale 1، فرانسه یک کارت حرفه ای بهداشتی (CPS--Carte de Professionnel de Santé) معرفی کرد. این کارت متخصص بهداشت را شناسایی می کند و همچنین احراز هویت، امضای دیجیتال و رمزگذاری داده ها را ارائه می دهد. داروسازان و کادر پزشکی نیز کارتی دریافت می کنند که به راحتی از روی رنگ آن قابل تشخیص است.

بیش از 425000 کارت قبلاً برای متخصصان مراقبت های بهداشتی صادر شده است که بیش از 90000 کارت برای پزشکان صادر شده است.

کارت بیمه سلامت قانونی آلمان

در سال 1992 قانونی تصویب شد که بر اساس آن مقرر شد برای کلیه بیمه های درمانی قانونی کارت هوشمند ارائه شود. معرفی واقعی این کارت های بیمه سلامت (HIC) به بعد از آزمایش میدانی دیگری در سال 1993 به تعویق افتاد، جایی که کارت های رم 256 بایتی در ویسبادن، بوبلینگن و وایمار صادر شد. در سال بعد، 1994، بیش از 80 میلیون کارت در تمام 16 ایالت آلمان در پنج مرحله صادر شد. علاوه بر این، بیش از 147000 دستگاه کارتخوان و چاپگر نقطه‌ای برای تمام پزشکان قانونی مجاز و همچنین مراکز سرپایی و خانه‌های سالمندان صادر شد.

تمرکز این کارت‌ها طبیعتاً داده‌های اداری نظام بیمه سلامت قانونی بود که شامل نام، آدرس، تاریخ تولد، نام و شماره بیمه‌گر، وضعیت بیمه و پایان اعتبار بود. همه این داده‌ها در یک ماژول حافظه با دسترسی تصادفی ساده با نماد ASN-1 قرار گرفتند و رابط‌های چاپگر به گونه‌ای توسعه یافتند که کارت‌خوان‌ها می‌توانند داده‌ها را مستقیماً روی فرم‌های بیمه چاپ کنند، علاوه بر اینکه این داده‌ها را به‌طور سریالی به رایانه متصل منتقل می‌کنند. سیستم های. در آن زمان، این از نظر بازگشت سرمایه کافی تلقی می شد.

دو سال بعد در سال 1996، شرکت های خصوصی بیمه درمانی در آلمان سرانجام توانستند با بیمه های درمانی قانونی برای استفاده از زیرساخت های خواننده و چاپگر به توافق برسند و سپس کارت های بیمه مشابه و قابل همکاری خود را صادر کردند. اینها اساساً حاوی همان داده های کارت های بیمه سلامت قانونی بودند. با این حال، برخی از فیلدهای داده برای اهداف بیمه درمانی خصوصی اصلاح شدند. نحوه رسیدگی به این کارت های خصوصی توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و پیامدهای سازمانی مرتبط بدون تغییر باقی مانده است.

بنابراین تا به امروز تقریباً همه شهروندان آلمانی یکی از این کارت ها را دارند و استفاده می کنند.

کارت حرفه ای سلامت آلمان

شناسه رسمی پزشکان آلمانی پنج عملکرد مختلف را اجرا می کند که مختص کاربر به عنوان یک شخص است.

اولاً، این کارت یک کارت شناسایی بصری کلاسیک با شخصی‌سازی شامل یک تصویر است، به طوری که در صورت تمایل دارنده آن برای خرید داروی نسخه‌ای، می‌توان از آن برای اثبات هویت عمومی در محیط‌های مختلف پزشکی، به عنوان مثال، در داروخانه استفاده کرد. .

دومین عملکرد مشابه در تراشه الکترونیکی است که در آن گواهی پایه به صورت الکترونیکی امضا شده توسط انجمن پزشکی صادرکننده، دارنده را با نام و تصویر دیجیتالی شناسایی می کند و نقش او را به عنوان یک پزشک مشخص می کند. این عملکرد عمداً با پین محافظت نمی شود و برای استفاده آسان و ساده در یک محیط از قبل امن در نظر گرفته شده است. به این ترتیب، همتای مستقیم تابع ID تصویری است.

تمام عملکردهای دیگر، به ویژه سه کلید خصوصی از جفت کلیدهای نامتقارن، توسط یک پین محافظت می شوند و باید به طور صریح فعال شوند. هر یک از این کلیدها به هدف خاصی اختصاص داده شده است. اولین کلید برای احراز هویت امن مشتری/سرور در یک سیستم کاربردی پزشکی با استفاده از رمزگذاری قوی است. کلید دوم برای رمزگذاری حمل و نقل با استفاده از یک طرح رمزگذاری نامتقارن ترکیبی استفاده می شود. کلید سوم برای تولید یک امضای الکترونیکی شخصی استفاده می شود که طبق قوانین فعلی آلمان باید دارای ویژگی های الزام آور قانونی باشد. مجموعه ای از گواهی های ویژگی خاص صادر شده توسط انجمن پزشکی ایالتی یا اداره ایالتی پزشکان مستقر در مطب می تواند توسط امضاکننده به این امضا اضافه شود. در سال 2003، مشخصات نسخه 2.0 نهایی شد، به طور رسمی تایید شد و برای پروژه های آزمایشی در دسترس قرار گرفت.

پاسپورت سلامت آلمان جدید

با آخرین اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی که از ژانویه 2004 به اجرا درآمد، به‌اصطلاح قانون نوسازی بیمه‌های درمانی قانونی، یک مبنای حقوقی جامع برای اجرای تله‌ماتیک سلامت در سیستم سلامت آلمان در چارچوب کد اجتماعی V آلمان ایجاد شده است.

قانون جدید برای اولین بار از اولویت ارتباطات الکترونیکی در نظام سلامت حمایت می کند. مقررات بیشتر امکان تأمین مالی سوابق الکترونیکی سلامت شخصی توسط صندوق های بیمه سلامت را فراهم می کند و داده های ذخیره شده در کارت بیمه سلامت مانند پرداخت مشترک و تصویر دارنده را اصلاح می کند.

مقررات بیمه سلامت جدید مانند نسخه الکترونیکی به عنوان برنامه اجباری، دسترسی با استفاده از امضای الکترونیکی واجد شرایط و زیرساخت جامع سلامت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

برنامه های کاربردی از راه دور مانند پرونده الکترونیک سلامت.

سازمان‌های نظام خودگردان بر اساس قانون‌گذاری زیرساخت‌های اطلاعاتی، ارتباطی و امنیتی، کارگروهی را برای آماده‌سازی اقدامات لازم تشکیل داده‌اند.

وزارت بهداشت و تامین اجتماعی فدرال طرحی را منتشر کرده است که بر اساس نتایج پروژه biIT4health است. ترتیب رویدادها توسط سازمان های خودگردان و ایالت های آلمان موافقت شده است. با این حال، در مورد زمان بندی دقیق این رویدادها اختلاف نظرهایی وجود دارد.

پس از نهایی شدن به اصطلاح "معماری راه حل" که قرار است در اواسط سال 2004 انجام شود، تست های آزمایشگاهی و تست های "مینی" در اواخر پاییز انجام خواهد شد.

کارت بیمه سلامت اسلوونی

پس از یک دوره چهار ساله طراحی و توسعه، معرفی کارت بیمه سلامت در مراقبت های بهداشتی اسلوونی در اکتبر 2000 تکمیل شد. از طریق این پروژه، کل سیستم مراقبت های بهداشتی اسلوونی بر مدارک الکترونیکی تایید کننده بیمه سلامت متکی است (کارت بیمه سلامت - HIC)، با یک شبکه مجازی که بیمه های سلامت و همه ارائه دهندگان خدمات مراقبت های بهداشتی را به هم متصل می کند. سیستم HIC که به طور موثر فناوری کارت هوشمند و خدمات شبکه را با هم ترکیب می‌کند، از اجزای فن‌آوری زیر تشکیل شده است: کارت‌های شخص بیمه‌شده، کارت‌های حرفه‌ای سلامت، محیط پردازش داده‌های ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی، و شبکه آنلاین پایانه‌های سلف سرویس.

این سیستم از زمان معرفی تا کنون در تمام مناطق راه اندازی شده است. نتایج ارزیابی نظارت بر این شیوه جدید کار نشان داده است که کارت توسط بیمه شدگان، متخصصان مراقبت های بهداشتی و کارکنان ارائه دهندگان بیمه به عنوان یک کار معمولی پذیرفته شده است. اندازه‌گیری‌های تجربی پذیرش، که در سپتامبر 2000 انجام شد، میزان رضایت بالای بیمه‌شدگان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی را از سیستم نشان می‌دهد (جایگزینی دفترچه مراقبت‌های بهداشتی به جای کارت توسط 82.6 درصد از جمعیت بیمه‌شده «به شدت تأیید» یا «تایید» شده است). . میزان رضایت و شناخت مزایای سیستم برای متخصصان مراقبت های بهداشتی با استفاده از سیستم در حال افزایش است.

اهداف تعیین شده برای فاز اول پروژه محقق شده است. بیمه شدگان، پزشکان، داروسازان، متخصصان مراقبت های بهداشتی و ارائه دهندگان بیمه با یک سیستم الکترونیکی ارتباط سریع و کاربرپسند و همچنین درجه بالاتری از شناسایی و پاسخگویی را به یکدیگر متصل می کنند. این سیستم فرصت هایی را برای سازماندهی پیشرفته عملیات، و همچنین شخصی سازی منظم و کنترل شده خدمات در بخش مراقبت های بهداشتی ارائه می دهد. اینها پیش شرط هایی برای عملیات منظم و شفاف هستند.

مزایای تجاری که توسط سیستم HIC به ارمغان می‌آید عبارتند از: شناسایی مطمئن بیمه‌شده در تمامی نقاط مراقبت‌های بهداشتی، تسهیل ارتباطات بین همه بازیگران (بیمه‌شده، ارائه‌دهنده خدمات سلامت، شرکت بیمه)، ساده‌سازی و سرعت در مراحل اداری، افزایش امنیت داده‌ها، ارتقای بیمه‌شده. مسئولیت و مراقبت از سلامت خود و بالا بردن سواد فناوری اطلاعات در بین کارکنان مراقبت های بهداشتی از طریق استفاده از سیستم. همه این مزایا برای ارتقای کیفیت، کارایی و شفافیت خدمات مراقبت های بهداشتی ترکیب می شوند.

با معرفی کارت، «دفترچه بهداشت و درمان» قدیمی به عنوان سندی برای تأیید اعتبار بیمه سلامت کاربرد خود را از دست داد. این کارت بیمه شده را از به روز رسانی اعتبار بیمه با بخش های پرسنلی کارفرمایان خود بی نیاز کرده است. در عوض، مسئولیت ارز داده‌های بیمه سلامت به آن‌ها واگذار می‌شود و به آنها استقلال داده می‌شود تا اطلاعات کارت را از طریق پایانه‌های سلف سرویس به‌روزرسانی کنند. به روز رسانی اعتبار بیمه، سایر داده های کارت (به جز داده های بصری مانند نام، تاریخ تولد و ...) را از سرورهای داده متصل به شبکه پایانه های سلف سرویس نیز به روز می کند. همانطور که از آمار به روز رسانی و اعمال کارت در شرایط روزمره حکایت دارد، بیمه شدگان شیوه های جدید کار را پذیرفته و با موفقیت تسلط یافته اند.

نتیجه

تصمیم کمیسیون برای جایگزینی فرم های کاغذی در بخش مراقبت های بهداشتی با کارت در سراسر اروپا منجر به صدور انواع کارت های مختلف در سراسر اروپا خواهد شد، از کارت های پلاستیکی ساده با داده های چاپ شده در جلو و پشت و به بالا. به کارت های هوشمند با داده های ذخیره شده روی تراشه. تجربیات پایلوت‌های کارت در سراسر جهان از پیاده‌سازی‌های موجود در سراسر کشور، همانطور که در بالا ارائه شد، بحث‌هایی را در میان کاربران در مورد مزایا و عملکردهای بیشتر آن کارت‌ها برانگیخت. از این منظر، فرآیند آغاز شده در اروپا، تنها آغاز توسعه به سمت پرونده سلامت الکترونیکی با کارت به عنوان تنها یکی از اجزای زیرساخت کلی از راه دور است.

منبع

معرفی

چندین کشور اروپایی در حال حاضر سیستم کارت سراسری را در اختیار دارند که برخی حتی حاوی اطلاعات پزشکی هستند. برخی از مواردی که صرفا اداری هستند قرار است در سال های آینده جایگزین شوند، به عنوان مثال در آلمان.

تنها پروژه کارت بهداشتی که در حال حاضر در برنامه اروپایی سرمایه گذاری شده است NETC@RDS است. اهداف این پروژه عمدتاً ماهیت اداری دارد، با استفاده از کارت‌ها در یک شبکه سراسری اروپا برای استحقاق مراقبت‌های بهداشتی در هنگام سفر. این فعالیت همچنین باید در چارچوب تصمیم شورای اروپا در مارس 2002 در بارسلونا برای معرفی یک کارت بیمه درمانی اروپایی، که جایگزین فرم های کاغذی فعلی مورد نیاز برای درمان سلامت در یک کشور عضو دیگر شود، دیده شود. کارت‌های جدید به نحوی «حاوی» اطلاعات مورد نیاز خواهند بود و کارت‌های موجود برای اثبات استحقاق در سراسر اروپا تقویت خواهند شد. این منجر به پیاده سازی و استفاده در سراسر اروپا از کارت هایی می شود که در محتوا و تکنیک متفاوت هستند.

با این حال، کدام کارت های بیمه درمانی و به ترتیب کدام پروژه ها در حال حاضر در اروپا وجود دارد؟

زمینه

هدف از تلاش‌های کمیسیون اروپا هماهنگ‌سازی سیستم‌های بهداشتی نیست، بلکه دستیابی به همکاری بیشتر و همگرایی بیشتر بین سیستم‌های بهداشتی و یافتن پاسخ به سؤالات باز در مورد مراقبت‌های بهداشتی فرامرزی با توجه به افزایش تحرک بیماران در اروپا است.

با آگاهی از این چالش ها، وزرای بهداشت اتحادیه اروپا در سال 2002 بر روی اتخاذ یک رویکرد مشترک برای برخورد فزاینده با مسائل جامعه مراقبت های بهداشتی فرامرزی - به عنوان مثال، پوشش مراقبت های بهداشتی فرامرزی در مناطق مرزی و مراقبت های بهداشتی برای بیمارانی که در خارج از کشور اقامت دارند، توافق کردند. مدت زمان طولانی تری، مانند بازنشستگان در اسپانیا.

تحرک روزافزون شهروندان، همانطور که ذکر شد، و افزایش استفاده فرامرزی از خدمات بهداشتی نیز به این معنی است که اطلاعات بهداشتی با کیفیت باید فراتر از مرزهای ملی در دسترس قرار گیرد. به عنوان مثال، این به معنای تبادل داده‌های درمان، ساده‌سازی روش‌های صورت‌حساب فرامرزی و همچنین استفاده از سیستم‌های اطلاعات بیمار در سراسر اروپا توسط شهروندان و بیماران سیار است.

برنامه اقدام اخیر eEurope 2005 "جامعه اطلاعاتی برای همه"، که در ماه مه 2002 به تصویب رسید، اولویت ها را برای معرفی خدمات بهداشتی فرامرزی و مبتنی بر تله ماتیک برجسته می کند.

از همه مهمتر، معرفی کارت بیمه سلامت اروپایی است که جایگزین فرم‌های کاغذی مانند E111 "گواهی استحقاق مزایای نوع در طول اقامت در یک کشور عضو" خواهد شد، که در حال حاضر برای استفاده از خدمات بهداشتی در یک کشور عضو دیگر مورد نیاز است. . کارت جدید امکان استفاده از مراقبت های بهداشتی و صدور صورت حساب را در یک کشور اروپایی دیگر فراهم می کند. برنامه اقدام eEurope 2005 به صراحت به نقش حیاتی چاپ کارت سلامت الکترونیک و هم افزایی در استفاده از کارت ها برای دسترسی به سوابق الکترونیکی بیماران شبکه ای اشاره می کند. علاوه بر این، کمیسیون اروپا در نظر دارد از طریق استانداردسازی از یک رویکرد مشترک برای شناسه‌های بیمار و معماری پرونده الکترونیکی سلامت حمایت کند.

تاریخ

تاریخچه استقرار گسترده کارت های سلامت در بخش مراقبت های بهداشتی به اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود باز می گردد، زمانی که فرانسه و آلمان هر کدام برنامه های ملی را در زمینه معرفی سراسری کارت های بیمه سلامت آغاز کردند. از آن زمان، کشورهای دیگر مانند اسلوونی و بلژیک نیز کارت های سلامت را معرفی کردند و پروژه های مختلفی در سراسر اروپا آغاز شد.

کمیسیون اروپا چندین پروژه را برای کسب تجربه در استفاده از چنین کارت‌هایی و تشویق به معرفی آنها در اروپا تأمین مالی کرد. شناخته شده ترین های این سری DIABCARD، CARDLINK و NETLINK هستند که همگی با جنبه های مختلف کارت های سلامت سروکار دارند. این پروژه ها به پایان رسیده و تأثیر زیادی بر چندین پروژه ملی در اروپا داشته است.

روندها

بیشتر برنامه‌های نرم‌افزاری کارت هوشمند و شبکه فناوری اطلاعات که در طرح سیستم‌های اطلاعات سلامت محلی یا ملی مستقر شده‌اند، تنها در چارچوب مقررات ملی در دسترس هستند. آنها برای سیستم ملی یا محلی اطلاعات مراقبت های بهداشتی طراحی شده اند. بسیاری از خدمات ارائه شده توسط چنین سیستم هایی در خارج از کشور در دسترس نیستند و حتی ممکن است بسیاری از آنها بین مناطق مختلف در یک کشور قابل همکاری نباشند.

بنابراین، رویه‌های اداری برای پرونده‌های بین‌المللی، حتی در مواردی که از کارت‌های هوشمند استفاده می‌شود و رویه‌های اداری رایانه‌ای می‌شوند، همچنان بر روی کاغذ تکیه می‌کنند. در کشورهای عضوی که داده‌های بالینی بیمار به صورت الکترونیکی (بر روی کارت‌های هوشمند یا از طریق شبکه‌ها) در دسترس هستند یا خواهند بود، متخصصان سلامت هنوز در موارد بین‌المللی نمی‌توانند حتی در شرایط اضطراری به داده‌های بالینی بیمار دسترسی داشته باشند. راه حل های تعاملی در سطح فرا اروپایی می تواند به طور چشمگیری کیفیت خدمات ارائه شده به شهروندان را در برنامه های امنیت اجتماعی و سلامت بهبود بخشد.

نتایج

در حال حاضر، سیستم های کارت یا پایلوت در 10 کشور اروپایی، یعنی اتریش، بلژیک، جمهوری چک، فرانسه، آلمان، ایرلند، ایتالیا، هلند، نروژ و اسلوونی اجرا شده است. برخی از کشورها در چندین خلبان تجربه کسب کرده اند. چهار سیستم به صورت سراسری اجرا می شوند و در ادامه به اختصار معرفی خواهند شد. هر سه سیستم از دو کارت تشکیل شده است: کارت اطلاعات بیمار (PDC) و کارت حرفه ای سلامت (HPC).

کارت سلامت

سیستم هویت اجتماعی (SIS) کارت های هوشمند برای بیماران و پزشکان، داروسازان و بیمارستان ها (که در آن سیستم پرداخت شخص ثالث اعمال می شود) نیاز دارد.

کارت بیمه سلامت SIS از ابتدای سال 2000 برای کلیه شهروندان بیمه شده اجتماعی (حدود 10.5 میلیون نفر) اجباری شد و حاوی یک ریزتراشه با اطلاعات مربوط به بیمه سلامت افراد است.

باید مدیریت منطقی تر بخش سلامت را ممکن کند و همچنین به تسهیل بازپرداخت کمک کند.

کارت SIS شخصی است و دو نوع داده را در تراشه حافظه خود ذخیره می کند.

داده های محافظت نشده، که به وضوح روی کارت نشان داده شده است، به صورت الکترونیکی با استفاده از یک خواننده کلید می خورند. این داده ها عبارتند از نام خانوادگی، نام و حرف اول نام، تاریخ تولد، جنسیت، شماره تامین اجتماعی، شماره کارت، ترکیب 10 رقمی منحصر به فرد که شماره شناسایی شناسنامه اجتماعی، تاریخ شروع اعتبار کارت است. و تاریخ پایان این داده ها آزادانه در دسترس هستند و از نوشتن محافظت می شوند.

دسترسی به داده های محافظت شده فقط توسط دارندگان کلید با کارت خدمات بهداشتی حرفه ای به نام تأیید SAM و PIN امکان پذیر است. این داده‌ها شماره نسخه (نشان‌دهنده آخرین تغییر در حق بازپرداخت مراقبت‌های بهداشتی) و دوره بیمه‌پذیری (این دوره محدود به تاریخ شروع و تاریخ پایان است، از جمله شناسایی سازمان بیمه).

کارت ویتال فرانسوی

فرانسه یکی از اولین کشورهای جهان بود که استفاده گسترده از کارت های هوشمند را در سیستم بیمه سلامت معرفی کرد. سیستم پیشگام SESAM-VITALE اولین سیستم تمام اتوماتیکی بود که در آن از کارت های ریزپردازنده در بخش سلامت استفاده شد. این سیستم توسط وزارت بهداشت فرانسه راه اندازی شد.

کارت Vitale امروزی یک کارت ریزپردازنده است که تقریباً حاوی هشت صفحه متن است و جایگزین کارت استاندارد بیمه سلامت فردی کاغذی می‌شود. اولین نسخه خانوادگی (Vitale 1) کارت حاوی اطلاعات اداری است که برای پرینت فوری فرم ادعای سلامتی در طول ویزیت در دسترس پزشکان است. به وضوح روی کارت، نام، نام خانوادگی، و شماره تامین اجتماعی (NIR) در جلو و شماره سریال کارت در پشت کارت درج شده است. داده های ذخیره شده در تراشه در دو منطقه از هم تفکیک شده اند و شامل NIR (شماره تامین اجتماعی)، کد سیستم بیمه سلامت، شعبه، تاریخ شروع استحقاق، اثبات استحقاق، حضور مستحق دائم، نام خانوادگی، نام، تاریخ تولد، وضعیت است. ذینفع، اطلاعات مربوط به سیستم بیمه سلامت، تاریخ پایان حق و غیره.

این کارت برای کمک به ردیابی بهتر هزینه های مراقبت های بهداشتی و امکان انتقال الکترونیکی پرونده ها و نسخه های پزشکی به صندوق های مراقبت های بهداشتی مسئول بازپرداخت است. همچنین باید هزینه های مراقبت های بهداشتی را با بهترین کیفیت خدمات بهینه کند و کیفیت خدمات بهداشتی و دسترسی یکسانی را برای همه شهروندان فراهم کند. کارت Sesame-Vitale قلب شبکه بهداشت و درمان است (Reseau Sante-Social - RSS)، با هدف پیوند دادن از طریق یک شبکه رایانه ای ایمن هر بیمار با انواع ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی: بیمارستان های دولتی، کلینیک های خصوصی، پزشکان عمومی، پزشکان متخصص. ، پرستاران و ... تاکنون بیش از 45 میلیون از این کارت ها صادر شده است.

نسل دوم کارت (Vitale 2)، یک کارت سلامت فردی، شامل اطلاعات پزشکی خواهد بود - به عنوان مثال، تاریخچه پزشکی بیمار، تاریخچه درمان، مجموعه داده های اورژانسی، و احتمالاً سایر موارد پزشکی.

پارامترهایی که تنها در اختیار متخصصان سلامت با استفاده از کارت حرفه ای سلامت برای شناسایی قرار خواهند گرفت. شصت و پنج میلیون از این کارت ها پخش خواهد شد.

به موازات کارت Vitale 1، فرانسه یک کارت حرفه ای بهداشتی (CPS--Carte de Professionnel de Santé) معرفی کرد. این کارت متخصص بهداشت را شناسایی می کند و همچنین احراز هویت، امضای دیجیتال و رمزگذاری داده ها را ارائه می دهد. داروسازان و کادر پزشکی نیز کارتی دریافت می کنند که به راحتی از روی رنگ آن قابل تشخیص است.

بیش از 425000 کارت قبلاً برای متخصصان مراقبت های بهداشتی صادر شده است که بیش از 90000 کارت برای پزشکان صادر شده است.

کارت بیمه سلامت قانونی آلمان

در سال 1992 قانونی تصویب شد که بر اساس آن مقرر شد برای کلیه بیمه های درمانی قانونی کارت هوشمند ارائه شود. معرفی واقعی این کارت های بیمه سلامت (HIC) به بعد از آزمایش میدانی دیگری در سال 1993 به تعویق افتاد، جایی که کارت های رم 256 بایتی در ویسبادن، بوبلینگن و وایمار صادر شد. در سال بعد، 1994، بیش از 80 میلیون کارت در تمام 16 ایالت آلمان در پنج مرحله صادر شد. علاوه بر این، بیش از 147000 دستگاه کارتخوان و چاپگر نقطه‌ای برای تمام پزشکان قانونی مجاز و همچنین مراکز سرپایی و خانه‌های سالمندان صادر شد.

تمرکز این کارت‌ها طبیعتاً داده‌های اداری نظام بیمه سلامت قانونی بود که شامل نام، آدرس، تاریخ تولد، نام و شماره بیمه‌گر، وضعیت بیمه و پایان اعتبار بود. همه این داده‌ها در یک ماژول حافظه با دسترسی تصادفی ساده با نماد ASN-1 قرار گرفتند و رابط‌های چاپگر به گونه‌ای توسعه یافتند که کارت‌خوان‌ها می‌توانند داده‌ها را مستقیماً روی فرم‌های بیمه چاپ کنند، علاوه بر اینکه این داده‌ها را به‌طور سریالی به رایانه متصل منتقل می‌کنند. سیستم های. در آن زمان، این از نظر بازگشت سرمایه کافی تلقی می شد.

دو سال بعد در سال 1996، شرکت های خصوصی بیمه درمانی در آلمان سرانجام توانستند با بیمه های درمانی قانونی برای استفاده از زیرساخت های خواننده و چاپگر به توافق برسند و سپس کارت های بیمه مشابه و قابل همکاری خود را صادر کردند. اینها اساساً حاوی همان داده های کارت های بیمه سلامت قانونی بودند. با این حال، برخی از فیلدهای داده برای اهداف بیمه درمانی خصوصی اصلاح شدند. نحوه رسیدگی به این کارت های خصوصی توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و پیامدهای سازمانی مرتبط بدون تغییر باقی مانده است.

بنابراین تا به امروز تقریباً همه شهروندان آلمانی یکی از این کارت ها را دارند و استفاده می کنند.

کارت حرفه ای سلامت آلمان

شناسه رسمی پزشکان آلمانی پنج عملکرد مختلف را اجرا می کند که مختص کاربر به عنوان یک شخص است.

اولاً، این کارت یک کارت شناسایی بصری کلاسیک با شخصی‌سازی شامل یک تصویر است، به طوری که در صورت تمایل دارنده آن برای خرید داروی نسخه‌ای، می‌توان از آن برای اثبات هویت عمومی در محیط‌های مختلف پزشکی، به عنوان مثال، در داروخانه استفاده کرد. .

دومین عملکرد مشابه در تراشه الکترونیکی است که در آن گواهی پایه به صورت الکترونیکی امضا شده توسط انجمن پزشکی صادرکننده، دارنده را با نام و تصویر دیجیتالی شناسایی می کند و نقش او را به عنوان یک پزشک مشخص می کند. این عملکرد عمداً با پین محافظت نمی شود و برای استفاده آسان و ساده در یک محیط از قبل امن در نظر گرفته شده است. به این ترتیب، همتای مستقیم تابع ID تصویری است.

تمام عملکردهای دیگر، به ویژه سه کلید خصوصی از جفت کلیدهای نامتقارن، توسط یک پین محافظت می شوند و باید به طور صریح فعال شوند. هر یک از این کلیدها به هدف خاصی اختصاص داده شده است. اولین کلید برای احراز هویت امن مشتری/سرور در یک سیستم کاربردی پزشکی با استفاده از رمزگذاری قوی است. کلید دوم برای رمزگذاری حمل و نقل با استفاده از یک طرح رمزگذاری نامتقارن ترکیبی استفاده می شود. کلید سوم برای تولید یک امضای الکترونیکی شخصی استفاده می شود که طبق قوانین فعلی آلمان باید دارای ویژگی های الزام آور قانونی باشد. مجموعه ای از گواهی های ویژگی خاص صادر شده توسط انجمن پزشکی ایالتی یا اداره ایالتی پزشکان مستقر در مطب می تواند توسط امضاکننده به این امضا اضافه شود. در سال 2003، مشخصات نسخه 2.0 نهایی شد، به طور رسمی تایید شد و برای پروژه های آزمایشی در دسترس قرار گرفت.

پاسپورت سلامت آلمان جدید

با آخرین اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی که از ژانویه 2004 به اجرا درآمد، به‌اصطلاح قانون نوسازی بیمه‌های درمانی قانونی، یک مبنای حقوقی جامع برای اجرای تله‌ماتیک سلامت در سیستم سلامت آلمان در چارچوب کد اجتماعی V آلمان ایجاد شده است.

قانون جدید برای اولین بار از اولویت ارتباطات الکترونیکی در نظام سلامت حمایت می کند. مقررات بیشتر امکان تأمین مالی سوابق الکترونیکی سلامت شخصی توسط صندوق های بیمه سلامت را فراهم می کند و داده های ذخیره شده در کارت بیمه سلامت مانند پرداخت مشترک و تصویر دارنده را اصلاح می کند.

مقررات بیمه سلامت جدید مانند نسخه الکترونیکی به عنوان برنامه اجباری، دسترسی با استفاده از امضای الکترونیکی واجد شرایط و زیرساخت جامع سلامت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

برنامه های کاربردی از راه دور مانند پرونده الکترونیک سلامت.

سازمان‌های نظام خودگردان بر اساس قانون‌گذاری زیرساخت‌های اطلاعاتی، ارتباطی و امنیتی، کارگروهی را برای آماده‌سازی اقدامات لازم تشکیل داده‌اند.

وزارت بهداشت و تامین اجتماعی فدرال طرحی را منتشر کرده است که بر اساس نتایج پروژه biIT4health است. ترتیب رویدادها توسط سازمان های خودگردان و ایالت های آلمان موافقت شده است. با این حال، در مورد زمان بندی دقیق این رویدادها اختلاف نظرهایی وجود دارد.

پس از نهایی شدن به اصطلاح "معماری راه حل" که قرار است در اواسط سال 2004 انجام شود، تست های آزمایشگاهی و تست های "مینی" در اواخر پاییز انجام خواهد شد.

کارت بیمه سلامت اسلوونی

پس از یک دوره چهار ساله طراحی و توسعه، معرفی کارت بیمه سلامت در مراقبت های بهداشتی اسلوونی در اکتبر 2000 تکمیل شد. از طریق این پروژه، کل سیستم مراقبت های بهداشتی اسلوونی بر مدارک الکترونیکی تایید کننده بیمه سلامت متکی است (کارت بیمه سلامت - HIC)، با یک شبکه مجازی که بیمه های سلامت و همه ارائه دهندگان خدمات مراقبت های بهداشتی را به هم متصل می کند. سیستم HIC که به طور موثر فناوری کارت هوشمند و خدمات شبکه را با هم ترکیب می‌کند، از اجزای فن‌آوری زیر تشکیل شده است: کارت‌های شخص بیمه‌شده، کارت‌های حرفه‌ای سلامت، محیط پردازش داده‌های ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی، و شبکه آنلاین پایانه‌های سلف سرویس.

این سیستم از زمان معرفی تا کنون در تمام مناطق راه اندازی شده است. نتایج ارزیابی نظارت بر این شیوه جدید کار نشان داده است که کارت توسط بیمه شدگان، متخصصان مراقبت های بهداشتی و کارکنان ارائه دهندگان بیمه به عنوان یک کار معمولی پذیرفته شده است. اندازه‌گیری‌های تجربی پذیرش، که در سپتامبر 2000 انجام شد، میزان رضایت بالای بیمه‌شدگان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی را از سیستم نشان می‌دهد (جایگزینی دفترچه مراقبت‌های بهداشتی به جای کارت توسط 82.6 درصد از جمعیت بیمه‌شده «به شدت تأیید» یا «تایید» شده است). . میزان رضایت و شناخت مزایای سیستم برای متخصصان مراقبت های بهداشتی با استفاده از سیستم در حال افزایش است.

اهداف تعیین شده برای فاز اول پروژه محقق شده است. بیمه شدگان، پزشکان، داروسازان، متخصصان مراقبت های بهداشتی و ارائه دهندگان بیمه با یک سیستم الکترونیکی ارتباط سریع و کاربرپسند و همچنین درجه بالاتری از شناسایی و پاسخگویی را به یکدیگر متصل می کنند. این سیستم فرصت هایی را برای سازماندهی پیشرفته عملیات، و همچنین شخصی سازی منظم و کنترل شده خدمات در بخش مراقبت های بهداشتی ارائه می دهد. اینها پیش شرط هایی برای عملیات منظم و شفاف هستند.

مزایای تجاری که توسط سیستم HIC به ارمغان می‌آید عبارتند از: شناسایی مطمئن بیمه‌شده در تمامی نقاط مراقبت‌های بهداشتی، تسهیل ارتباطات بین همه بازیگران (بیمه‌شده، ارائه‌دهنده خدمات سلامت، شرکت بیمه)، ساده‌سازی و سرعت در مراحل اداری، افزایش امنیت داده‌ها، ارتقای بیمه‌شده. مسئولیت و مراقبت از سلامت خود و بالا بردن سواد فناوری اطلاعات در بین کارکنان مراقبت های بهداشتی از طریق استفاده از سیستم. همه این مزایا برای ارتقای کیفیت، کارایی و شفافیت خدمات مراقبت های بهداشتی ترکیب می شوند.

با معرفی کارت، «دفترچه بهداشت و درمان» قدیمی به عنوان سندی برای تأیید اعتبار بیمه سلامت کاربرد خود را از دست داد. این کارت بیمه شده را از به روز رسانی اعتبار بیمه با بخش های پرسنلی کارفرمایان خود بی نیاز کرده است. در عوض، مسئولیت ارز داده‌های بیمه سلامت به آن‌ها واگذار می‌شود و به آنها استقلال داده می‌شود تا اطلاعات کارت را از طریق پایانه‌های سلف سرویس به‌روزرسانی کنند. به روز رسانی اعتبار بیمه، سایر داده های کارت (به جز داده های بصری مانند نام، تاریخ تولد و ...) را از سرورهای داده متصل به شبکه پایانه های سلف سرویس نیز به روز می کند. همانطور که از آمار به روز رسانی و اعمال کارت در شرایط روزمره حکایت دارد، بیمه شدگان شیوه های جدید کار را پذیرفته و با موفقیت تسلط یافته اند.

نتیجه

تصمیم کمیسیون برای جایگزینی فرم های کاغذی در بخش مراقبت های بهداشتی با کارت در سراسر اروپا منجر به صدور انواع کارت های مختلف در سراسر اروپا خواهد شد، از کارت های پلاستیکی ساده با داده های چاپ شده در جلو و پشت و به بالا. به کارت های هوشمند با داده های ذخیره شده روی تراشه. تجربیات پایلوت‌های کارت در سراسر جهان از پیاده‌سازی‌های موجود در سراسر کشور، همانطور که در بالا ارائه شد، بحث‌هایی را در میان کاربران در مورد مزایا و عملکردهای بیشتر آن کارت‌ها برانگیخت. از این منظر، فرآیند آغاز شده در اروپا، تنها آغاز توسعه به سمت پرونده سلامت الکترونیکی با کارت به عنوان تنها یکی از اجزای زیرساخت کلی از راه دور است.

منبع